به مناسبت میلاد رسول...
«قُلْ انَّمَا اعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ انْ تَقُومُوا للَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَکَّروا»
رسول یک پند داده که براى حق قیام کنید، به پا بایستید، آزاد شوید و سپس تفکر کنید.
پس تفکر شروع کار است. ولى این تفکّر احتیاج به آزادى دارد، احتیاج به قیام دارد و این قیام، غیر از قیام مسلحانه است؛ چون آن قیام، بعد از تفکر است نه قبل از تفکر. رسول میگوید: قیام کنید، بعد بنشینید و فکر کنید. این قیام بر پا ایستادن و حرکت کردن انسان است؛ چه در تنهایى و چه در جمع؛ که تنهایى هم عذر ماندن نیست؛ چون هر کار و راهى که شروع شده، ابتدا کسى نبوده است. این گامهاى استوار بودند که در دل صخرهها، راهها را نقش زدند و ایجاد کردند. این گامهاى تنها بودند که جمعیتها را به وجود آوردند که نسلها از نطفه ها شروع می شوند.
شروع از «آزادى» انسان است. حال چگونه آزاد شویم؟ از چه چیزهایى آزاد شویم؟