عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ
عَمَّارٍ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ:
مَا کَانَ وَ لَایَکُونُ وَ لَیْسَ بِکَائِنٍ مُؤْمِنٌ إِلَّا وَ لَهُ جَارٌ یُؤْذِیهِ، وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً فِی جَزِیرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ لَابْتَعَثَ اللَّهُ لَهُ مَنْ یُؤْذِیهِ.
4- امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ فرمود:
مؤمن نبوده ،نخواهد بود و نیست،
مگر آنکه همسایه داردکه او را آزار رساند؛ و اگر مؤمنى در جزیرهاى از جزایر
دریا باشد، همانا خداوند موجودى را برانگیزد که او را آزار رساند.التمحیص باب1
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ، قَالَ:
لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَى لَوْحٍ فِیالْبَحْرِ لَقَیَّضَ اللَّهُ لَهُ مُنَافِقاً یُؤْذِیهِ.
3- امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ فرمود:
چنانچه مؤمنى بر تخته اى در دریا قرار گرفته باشد، خداوند متعال همانا منافقى را مهیا گرداند تا آزارش دهد (و مورد آزمایش گوناگون قرار گیرد).
التمحیص/باب 1/حدیث3
حَدَّثَنِی أَبُو عَلِیٍّ
مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ، قَالَ: حَدَّثَنِی عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ
الْحِمْیَرِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ وَ عَبْدُ اللَّهِ ابْنَا مُحَمَّدِ
[بْنِ عِیسَى]، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ عَلِىِّ بْنِ رِئَابٍ، وَ
کَرَّام، عَنْ أَبِی بَصِیر، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ،
قَالَ:
کَانَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ: إِنَّ الْبَلَاءَ أَسْرَعُ إِلَى شِیعَتِنَا مِنَ السَّیْلِ إِلَى قَرَارِ الْوَادِی.
1- امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ فرمود:
امیر مؤمنان على عَلَیْهِ السَّلَامُ پیوسته می فرموند: همانا اصابت بلا و مصائب به سمت شیعیان ما از سرازیر شدن سیل به سمت درّه، سریعتر است.التمحیص باب 1
نامه یک جوان به علامه
محضر مبارک آیتالله العظمی جناب آقای
طباطبایی
سلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
جوانی هستم ۲۲ ساله که تنها ممکن است شما باشید به این سؤال من پاسخ بگویید،
در محیط و شرایطی زندگی میکنم که هوای نفس و آمال بر من تسلط فراوان دارند و مرا
اسیر خود ساختهاند و سبب باز ماندن من از حرکت به سوی الله شدهاند، در خواستی که
از شما دارم، این است که بفرمایید بدانم به چه اعمالی دست بزنم تا بر نفس مسلط شوم
و این طلسم شوم را که همگان گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کنم، لطفاً
نصیحت نمیخواهم، بلکه دستورات عملی برای پیروزی لازم دارم.
۱۳۵۵/۱۰/۲۳
*کلید نجات و رستگاری به روایت علامه
طباطبایی
السلام علیکم
برای موفق شدن و رسیدن به
منظوری که در پشت ورقه مرقوم داشتهاید، لازم است همتی برآورده و توبه نموده، به
مراقبه و محاسبه بپردازید، به این نحو که: هر
روزه طرف صبح که از خواب بیدار میشوید، قصد جدی کنید که هر عملی پیش آید، رضای
خدا -عزاسمه- را مراعات خواهم کرد. آن وقت در هر کاری که میخواهید انجام دهید،
نفع آخرت را منظور خواهید داشت. به طوری که اگر نفع اخروی نداشته باشد، انجام
نخواهید داد، هر چه باشد و همین حال را تا شب وقت خواب ادامه خواهید داد.
وقت خواب، چهار - پنج
دقیقهای در کارهایی که روز انجام دادهاید، فکر کرده و یکی یکی از نظر خواهید
گذرانید، هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته شکر کنید و هر کدام، تخلف شده
استغفار کنید و این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادی حال، سخت و
در ذائقه نفس تلخ میباشد، ولی کلید نجات و رستگاری است
و هر شب پیش از خواب توانستید
سُوَر مسبّحات یعنی سورههای «حدید»، «حشر»، «صف»، «جمعه» و تغابن را بخوانید و
اگر نتوانستید، تنها سوره «حشر» را بخوانید و پس از بیست روز از حال اشتغال، حالات
خود را برای بنده در نامه بنویسید. إنشاءالله موفق خواهید بود.
محمد حسین طباطبایی
به نقل از جهان نیوز
وَ قَالَ النَّبِیُّ ص:
لَا تَنْظُرُوا إِلَى کَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ کَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّیْلِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ.
به راستی دین تنها وردها و دعاها و زیارات نیست تا وقتی که در عمل های ما سهمی داشته باشد.
[1] بحرانى، سید هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن قال الصادق (علیه السلام):
«و اللّه ما أخاف علیکم إلا البرزخ، فأما إذا صار الأمر إلینا، فنحن أولى بکم»[1]
به خدا قسم من نمی ترسم برای شما مگر از بابت برزخ، پس آنگاه که امور به دست ما سپرده شد، ما اَولی هستیم بر شما . (یعنی این که پیروان و (شیعیان خود) را از لرز و ترس قیامت نجات می دهیم ) .
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ، قَالَ:
«کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ- صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ- یَقُولُ: ابْنَ
آدَمَ، إِنْ کُنْتَ تُرِیدُ مِنَ الدُّنْیَا مَا یَکْفِیکَ، فَإِنَّ أَیْسَرَ مَا فِیهَا یَکْفِیکَ؛ وَ إِنْ کُنْتَ
إِنَّمَا
تُرِیدُ مَا لَایَکْفِیکَ، فَإِنَّ کُلَّ مَا فِیهَا لَایَکْفِیکَ».
حضرت امیر المومنین -سلام و خدا بر او باد مداوما می فرمود:
ای پسر ادم ! اگر از دنیا به اندازه کفایتت بخواهی کمترین در آن تو را کفایت می کند و اگر به اندازه ای بخواهی که کفایتت نباشد،همانا تمام آنچه در آن است تو را کفایت نمیکند.
(دل آدمی بزرگتر از این دنیاست.)