ما حتی به اندازه ی یه لیوان آب، یه لنگه جوراب و کارت امتحان هم احساس نیاز به خدا و دین و آخرت و امام و زمان پیدا نکردیم؛ ما فقط مارک خدا و دین رو به کارهامون می چسبونیم و ادعای دین داری می کنیم. ما زیانبارترین افرادیم چراکه تمام تلاشِ ما هم، داره صرف زندگی دنیا می شه اما خیال می کنیم که داریم خوب عمل می کنیم. ما ادعاهای دروغمون رو رزق خودمون کردیم در حالی که حتی خدا و دین و معصوم رو هم ابزار رسیدن به آرزوها و عروسک هامون قرار دادیم.
... و ما اینگونه در خسارت مدفون شده ایم!
